Δευτέρα 9 Ιουλίου 2007

«Αφήνεις ίχνη να σε βρω.» .. Κοίταγε το χαρτάκι μα δεν είχε την ψυχική δύναμη ούτε να το τσαλακώσει.. Τα χέρια της υγρά, κάθε τόσο προσπαθούσε να εγκλωβίσει μέσα στα δάχτυλά της τα δάκρυα. Να μην δει κανείς ότι κλαίει. Θυμός και παράπονο έβγαινε από τα μάτια της. Πήρε τα κλειδιά, μπήκε στο αμάξι και ξεχύθηκε στους δρόμους.
«Και όλα τα σ' αγαπώ που' λεγε εχθές τέθηκαν κι αυτά στην άκρη.. και άρχισε πάλι ο εγωισμός.. Πως μπόρεσε να μου το κάνει αυτό» σκεφτόταν και ήταν σαν να το φώναζε πραγματικά.. Τα λόγια αντηχούσαν στα αυτιά της και την παρέσερναν σε μια παραζάλη, τα δάκρυα δεν έλεγαν να στερέψουν.. Συνέχισε να επιταχύνει μα κοίταγε και από τον καθρέφτη και πίσω της. Τι κακό που είχε πάθει με αυτόν τον άνθρωπο να τον νοιώθει συνέχεια δίπλα της, να μην φεύγει ούτε λεπτό. «Τελείωσε» έλεγε σπαρακτικά «Θα τον χωρίσω. Τίποτα δεν εκτίμησε. Δεν με αγάπησε το είδα.. Το είδα στα μάτια του... Τελείωσε, τον έχασα για πάντα.. Δεν μπορώ να ζήσω έτσι.» Τα μάτια της από το κλάμα είχαν πρηστεί, είχαν γίνει πιο πράσινα.. δεν μπορούσε να δει καλά.

Άνοιξε το παράθυρο να αναπνεύσει λίγο καθαρό αέρα, να σκεφτεί πιο καθαρά. Ελάττωσε ταχύτητα και συνέχισε την πορεία προς το αγαπημένο της μέρος, την παραλία του Λαιμού. Ο ήλιος κόντευε να δύσει. Πάρκαρε το αμάξι όσο πιο άγαρμπα μπορούσε να κάνει κάποιος πρωτάρης οδηγός. Το τελευταίο που την απασχολούσε ήταν το αμάξι. Πήρε το κινητό και μαζί με το χαρτί χάθηκε μέσα στην τσέπη της. Έβγαλε τα παπούτσια της και ένιωσε την υγρή άμμο στα δάχτυλά της.. Συνέχισε να περπατάει δίπλα στο κύμα αφήνοντας πατημασιές στην άμμο. Περπατούσε στις άκρες των δαχτύλων για να αφήσει σημάδια έντονα. Κάθε λίγα μέτρα γυρνούσε και κοιτούσε πίσω τα σημάδια που είχε αφήσει. Όμως ερχόταν το κύμα με τη σειρά του και τα έσβηνε.. και τότε την έπαιρνε το παράπονο πιο πολύ και έκλαιγε με αναφιλητά. Σαν παιδάκι που πονούσε που χάθηκε και έλεγε: «Δεν θα με βρεί.. δεν θα με βρει..»

Ένα ανεπαίσθητο μπιπ έκανε την κοφτή ανάσα της να σταματήσει.. Μάλλον το φαντάστηκε.. Κοίταξε διστακτικά το κινητό, είχε μήνυμα.
«Μου λείπεις»


P.s. Άραγε θα την βρει;;

5 σχόλια:

Εvgenia Tr είπε...

στάνταρρρ :)

iLiAs είπε...

Τίποτα δεν εκτίμησε. Δεν με αγάπησε το είδα.. Το είδα στα μάτια του

..εφ' όσον δεν εκτίμησε το άτομο της...δεν τον έχει ανάγκη.
Στο καλό να πάει, αυτός θα χάσει!
Ανάγκη έχουμε ανθρώπους που μας εκτιμούν & αγαπούν!

iLiAs είπε...

...και επανέρχομαι...καλύτερα να τραγουδάει η πρωταγωνίστρια
"..Κι αν έφυγε και πήγε μακριά αυτός θα χάσει,
μου ράγισε για λίγο την καρδιά,
θα μου περάσει.."

παρά να τραγουδάει "..το ΄δα στα μάτια του είναι αλήθεια, ήταν μαζί μου από συνήθεια.."

...ωραίο ξεκινημα έκανα για τη βραδινή μου έξοδο..αν και νωρίς ακόμα :)
Καλο απόγευμα! :))

mirca είπε...

καλημέρα!! Καλημέρα!!

@ευγενία
Και εγώ αυτό πιστεύω Τζενάκι μου! Ότι θα την βρει.. Να έχεις μία όμορφη μέρα και ας ελπίσουμε ότι θα βρεί και μας... όποιος μας αναλογεί ..χο χο

@Ηλία
Βρε Ηλία μου το "Τίποτα δεν εκτίμησε. Δεν με αγάπησε το είδα.. Το είδα στα μάτια του" μου φαίνεται ότι το έλεγε πάνω στο παράπονό της.. την πλήγωσε ο τρόπος του και δεν το περίμενε.. και το πήρε κατάκαρδα.
Άποψη μου εεε..

;) όσο για τα τραγουδάκια.. πρέπει χθες να ήσουν κεφάτος εε?? ελπίζω να πέρασες φανταστικά χθες το βραδάκι!!

Το δεύτερο άσμα είναι του απίστευτου Πλούταρχου (μαθαίνω σιγά σιγά) αλλά το πρώτο δεν το ξέρω.. Ποιος το λέει βρε παιδιά??

iLiAs είπε...

..το πρώτο ειναι από τη συνεργασία Καρρας-Πυξ Λαξ πριν μερικά χρόνια!

Καλημερααα! :)