Perfect

 

Τα λεπτά ως επί το πλείστον περνάνε σιγά σιγά μέσα από τα μάτια μου μπροστά,  μπορώ πια και αναπνέω δεν τα ορίζω αλλά τα καταλαβαίνω, τα συναισθάνομαι!!!

Το μικρό κορμάκι με το υπέροχο αυτό προσωπάκι μου φωνάζει με όλο του το είναι νοιώσε με, ζήσε με , αγάπησε με,

Προσπαθώ να συλλάβω όσες περισσότερες στιγμές στον άπειρο χρόνο μπορώ.. λαίμαργα γεύομαι την αγάπη του, την μυρωδιά του.. θέλω ένα να είμαι πάντα εκεί κοντά του..

Αναπνέω.. αισθάνομαι , αγαπώ… δεν το δείχνω μα αν ηρεμήσεις τις αναπνοές σου και εσύ.. ίσως το δεις στα μάτια μου και στις κινήσεις μου… Τον αγαπώ!!!!!

Η αγάπη γίνεται ασπίδα πολλές φορές και κάτοπτρο , διαθλάει τις ακτίνες της και διώχνει το σκοτάδι..

Μείνε κοντά μου.. σου είπα δεν ήταν εύκολο να φτάσω εδώ.. αλλά ξαναβρήκα το νόημα της ζωής μου!! Είναι εκείνος..!!! Μου τον έδωσε ο Θεός!!! Δώρο τον άφησε στα χέρια μου!! Είμαι πολύ σημαντική στο είπα δεν στο είπα!!!

Είμαι πολύ σημαντική για εκείνον!!!!

Κάστρο είμαι που προστατεύω αυτούς που αγαπώ!!!

 https://www.youtube.com/watch?v=Bn3_2nz7VRI

Αθόρυβοι άνθρωποι

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ξυπνούν νωρίς το πρωί..που σχεδιάζουν τη μέρα τους. Σηκώνουν τα μανίκια για τη δουλειά και τον καιρό! 

Χαρίζουν χαμόγελα, ετοιμάζουν το πρωινό για τους αγαπημένους, σκεπάζουν ξεσκέπαστες πλατούλες στα κρεβάτια, χαϊδεύουν κεφαλάκια και ξεκινούν το πρόγραμμα τους με δύναμη ψυχής.

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ξυπνούν νύχτα ακόμη έξω.. χαράματα! 

Που ορίζουν την ζωή τους και δεν τους ορίζει, που πορεύονται με αυτά που έχουν και το χαμόγελο έστω και αχνό βρίσκεται πάντοτε στη θέση του!

Μου αρέσουν οι άνθρωποι που ενώ ο χρόνος τρέχει εκείνοι με τελετουργία μυστική 

βάζουν τα θεμέλια για την οικογένεια τους, στρώνουν εκεί που είναι ξέστρωτα, μαζεύουν εκεί που είναι όλα σκόρπια,  φέρνουν φαγητό εκεί που πάει να τελειώσει, φροντίζουν να υπάρχουν τα φρούτα στην κουζίνα, το κοτόπουλο στην κατσαρόλα μαζί με τα λαχανικά τα καρότα τις πατάτες τα κολοκυθάκια. Το νερό να είναι ζεστό στην κατσαρόλα για να φτιάξουμε το γάλα, τα ρούχα μαζεμένα, το πρωινό και τα σάντουιτς για τα παιδιά.. να έχουν να πάρουν μαζί τους στην εργασία ,στο διάβασμα οπουδήποτε το θελήσουν! Να μην πεινάσουν!!

...

Αυτοί οι άνθρωποι ντύνονται στο σκοτάδι, ξυπνάνε χωρίς ξυπνητήρι, περνάνε αθόρυβα από δίπλα σου, συχνά ξεχνάνε και το δικό τους φαγητό, ντύνονται ήσυχα κάνουν την προσευχή τους και ξεκινούν αξημέρωτα!!! 

Στο κρύο και στην παγωνιά το χειμώνα, στις ακραίες θερμοκρασίες το καλοκαίρι… Μοχθούν για να χαλαρώνουν κάτω από τα παπλώματα πέντε ψυχούλες!! Για να ξυπνήσουν νωχελικά όποτε χορτάσει η ψυχούλα τους ύπνο !

..

.

Έναν τέτοιο άνθρωπο έχω στην ζωή μου, μεγάλωσα στα χέρια του και ακόμα με φροντίζει και ας έχω δική μου οικογένεια δική μου μερίδα στην ευθύνη και στο πρόγραμμα των ανθρώπων που ξυπνούν νωρίς το πρωί.

Αυτόν τον άνθρωπο τον έχω ριζωμένο στην καρδιά μου, νοιώθω την παρουσία του, ακούω το αθόρυβο πέρασμα του, νοιάζομαι για το δύσκολο έργο του, αγαπώ την αθόρυβη παρουσία του .. τώρα πια καταλαβαίνω το δύσκολο έργο του…

Θέλω τόσο πολύ να γίνω ένας αθόρυβος άνθρωπος για το παιδί μου!!! Να περάσω από τα μονοπάτια που πέρασε και εκείνος για μένα!!! Να καταφέρω να φροντίσω και εγώ λιγάκι εκείνον τον αθόρυβο άνθρωπο της ζωής μου !!!

💗