Κυριακή 10 Ιουνίου 2007

Μία φράση.. μία εικόνα .. μία ματιά..

Είναι φορές που το μυαλό ξεφεύγει από την εικόνα του τώρα, σε πάει σε διαφορετικά μονοπάτια.

Αναλύει μια φράση, μια εικόνα, μια ματιά.. την αναλύει πέρα από τα όρια..

Μία φράση:

«Φοβάμαι μην είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό..»

«Σε σκέφτομαι συνέχεια και αρχίζω να ανησυχώ»

«κ μένα πάρα πολύ.. Σε ήθελα πολύ τώρα δίπλα μου κ στην αγκαλιά μου αλλά λείπεις.. Μόλις μπήκα σπίτι»

«Καλές μου οι νύχτες τώρα έγιναν και κάτι μου λέει πως θα συνεχίσουν να γίνονται ακόμα καλύτερες κ για πολύ καιρό ακόμα. Καλά κάνεις καρδούλα μου πήγαινε για ύπνο αλλά να με σκέφτεσαι όπως και εγώ.»

Λόγια ερωτευμένου ή απλά ενθουσιασμένου..; δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι βγαίνουν από την καρδιά.. από τα χείλη ενός ανθρώπου που θέλει να τα εκφράσει.
Απίστευτα αποθέματα σκέψεων, ευτυχίας, συλλογισμού που θέλει να τα αφήσει στα χέρια σου..
Πόσο γλυκός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος; Πόση ανάγκη για αγάπη μπορεί να κρύψει κανείς μέσα του; Και πάλι πως μπορεί να την ξεδιπλώσει μέσα σε μια στιγμή;

Λόγια... λόγια... λόγια... πόσα λόγια θέλω να σου πω.. Πόσα ευχαριστώ μόνο για αυτές τις λέξεις που λαμβάνω. Και ας μην ξέρω αν τα πιστεύεις και τι μου επιφυλλάσει η τύχη.
Πως μπορείς να μου λες, λόγια που έχω σκεφτεί, που έχω τολμήσει να λαχταρήσω.. Μήπως κρυφάκουγες τότε που παρακαλούσα το φεγγάρι;;
Ωω ναι είμαι δειλη, δειλή στον έρωτα και στην αγάπη. Αιώνια κλεισμένη στη μοναξιά μου.. Ακούω λέξεις , λόγια αγάπης που κάποτε ανέβαινα δρόμους ατελείωτους , ανηφορικούς για να τα βρω. Μα δεν τα βρήκα. Και ήρθες εσύ από το πουθενά, σε μια στιγμή όπου είχα δεχτεί το «μόνη για μένα»,«μόνη για το καλό μου» και τα άφησες απλώχερα κοντά μου. Στα χέρια μου επάνω να λάμπουν σαν τα αστέρια..

Με μιας έψαξα να βρω την καρδιά μου, φοβήθηκα μήπως μου την είχες κλέψει και είχες βρει τα μυστικά μου. Όμως ήταν στη θέση της.. Τότε πως;; Και γιατί σε μένα;;
Αφού τώρα με γνωρίζεις.. δεν με ξέρεις..

(Σου αρέσει λες αυτό που βλέπεις στα μάτια μου όταν σε κοιταζω..)

Τι βλέπεις ψυχή μου; Προσπαθώ με κόπο να κρύψω κάθε πόνο, κάθε φόβο κάθε άγχος. Τι το ξεχωριστό βλέπεις εκει; Κι όλα αυτά Θείο Δώρο στα χέρια μου. Κοιτώ ψηλά και Τον ευχαριστώ, δεν θα μπορούσα ποτέ να τα ζητήσω.. να τολμήσω.

Μια εικόνα:

Ένα πρόσωπο μέσα σε ένα μικρό αυτοκίνητο.. μουτρωμένο.
Γκρινιάζει γιατί δεν έκατσα 24 ώρες το εικοσιτετράωρο μαζί του. Θέλω να γελάσω από χαρά μόνο και μόνο που τ' ακούω. Δυο μάτια γαλάζια, τα πιο όμορφα του κόσμου- στο ορκίζομαι - κάτι μου είπανε και μετά με κοιτάγανε με φόβο, με άγχος.. «Νομίζω ότι σ' αγαπώ..»
Περιμένουν μία κίνηση, μία αντίδραση..

Ευτυχία .. έτσι λέγεται μάλλον αυτό που πλανάται στον αέρα.
Ποτέ δε θα ξεχάσω..

Ένα βλέμμα:

Κοιμόμουνα... Μες το σκοτάδι με ξύπνησε με ένα φιλί, με κοίταξε στα μάτια «Θέλω να είσαι ευτυχισμένη μαζί μου» είπε. Μα είμαι ,λέει η ψυχή μου και όσο και να το κρύψω αυτό φαίνεται. Τι μπορώ να σου δώσω εγώ; Πως μπορώ να στο ξεπληρώσω;; μου γέμισες τη ζωή! Εσύ είσαι η ζωή. Είσαι κοντά μου την ώρα που θα ανοίξω τα μάτια μου, μέσα στα μάτια μου, μαζί και όταν θα τα κλείσω. Σε γνωρίζει και ο Μορφέας μου, μαζί ταξιδεύουμε στα νερά του..

Οι σειρήνες για σένα μου τραγουδούν

όμως δεν μπορούν να με μαγέψουν


όσο και αν προσπαθούν..

Είμαι από μόνη μου δοσμένη,

αφημένη στην πλανεύτρα ματιά σου.

Χίλια τραγούδια να μου πουν, να μεγαλώσουν

αυτό που νοιώθω δεν μπορούν.

Τις χαιρετώ με ένα φιλί γλυκό και τις αφήνω εκεί βαθιά κρυμμένες να με περιμένουν για την επόμενη φορά..Καθώς απομακρύνομαι από τον κόσμο του ονείρου το μυαλό μου χαιδεύει ακόμα το τραγούδι τους. Καθώς ανοίγω τα μάτια μου η εικόνα σου με συντροφεύει ..και ας μην είσαι εδώ. Θα 'θελα να μουν ραψωδός σε κάποια άλλη εποχή, στις αυλές των ανακτόρων να γυρνώ και να απαγγέλω μονάχα για τον ερωτά σου

Ιούνιος 2007






2 σχόλια:

iLiAs είπε...

Μη φοβάσαι τίποτα και φρόντισε να απολαύσεις κάθε ώρα και στιγμή! :)
Καλό απόγευμα!

iLiAs είπε...

...έλα, ο φόβος ήταν κάτι προσωρινό!
Να πάει, πέρασε! :)