Τετάρτη 27 Ιουνίου 2007

Στο νησί

Γυρνούσε στο νησί ατημέλητη..

Ένα σορτσάκι καφέ κι ένα φαρδύ κοντομάνικο μπλουζάκι με ξεκουμπωμένα τα δύο κουμπιά μπροστά στο λαιμό. Στα γυμνά πόδια της δετά δύο χρυσαφί σανδάλια τη συνόδευαν παντού.

Ο ήλιος καυτός αν και ήταν πολύ νωρίς ακόμα. Τίποτα δεν μπορούσε να της χαλάσει τη διάθεση. Είχε σηκωθεί πιο κεφάτη από ποτέ.. Έφαγε γρήγορα πρωινό και ξεχύθηκε στους δρόμους τα σοκάκια να σεργιανίσει, ανθρώπους παλαιούς να γνωρίσει, να τα αποτυπώσει όλα σε εικόνες.. Σκέψεις και μυρωδιές κουβαλούσε από την ώρα που ξεκίνησε να κατεβαίνει το βουνό.. γοργά γοργά με βήμα ρυθμικό.

Ο αέρας καθαρός, δροσερός δραπέτευε μέσα από τα πεύκα.

Μία ώρα αργότερα είχε φτάσει στην παραλία. Κόσμος παντού! Αν και η ζέστη κόντευε να φτάσει στο ντελίριο της ο κόσμος συνέχιζε να αυξάνεται πυρετωδώς. Όλοι ζητούσαν από λίγη δροσιά στη θάλασσα. Κοίταξε ίσια μπροστά της, όσο μπορούσε το βλέμμα της να αφεθεί στον ορίζοντα η παραλία ήταν πλημμυρισμένη στον κόσμο. Χιλιάδες χρώματα και σχήματα από ομπρέλες θαλάσσης και πετσέτες. Μάταια έψαχνε για κάποιο σημείο άδειο και σκιερό. Τα πάντα ήταν λουσμένα στον ήλιο. 

Αφέθηκε κάνα δεκάλεπτο να παρατηρεί τις κινήσεις των ανθρώπων. Είναι κάτι που μπορούσε να το κάνει με τις ώρες. Παρατηρούσε τα ζευγάρια στη θάλασσα, τις αντροπαρέες που έπαιζαν βόλεϊ ή ρακέτες στην άμμο , τις γυναίκες με τα φανταχτερά μαγιό ,τα μωρά που πλατσούριζαν στα ρηχά... Ένα μωρό τράβηξε την προσοχή της. Ένα μικρό κοριτσάκι γύρω στα δύο , με ένα κουβαδάκι στο χέρι το κόκκινο μονοκίνι του κατάφερε να της κλέψει ένα χαμόγελο. 

Έκανε μία κίνηση και έβγαλε από το μικρό τσαντάκι της την φωτογραφική μηχανή. Απαραίτητος σύντροφος στις βόλτες και στα ταξίδια της. Ένωσε με σταθερές κινήσεις τον φακό με το κύριο σώμα με πολύ μεγάλη προσοχή. Έμοιαζε με τελετουργία αν το σκεφτόταν κανείς.. Και εκείνη κάπως έτσι το έβλεπε.. η αποτύπωση ενός αισθήματος, μιας κίνησης, μίας ζωής τι άλλο θα μπορούσε να είναι στα χέρια της από κάτι ιερό, από μία ιεροτελεστία. Κοίταξε μέσα από την φωτογραφική προς τη θέση που έπαιζε εκείνο το κοριτσάκι, τράβηξε μερικές από τις πόζες που έπαιρνε καθώς έπαιζε με την άμμο. Της έστειλε ένα νοητό φιλί, άλλαξε πορεία και κατευθύνθηκε προς τα στενά σοκάκια της πόλης..

2 σχόλια:

iLiAs είπε...

Τι ωραια στο νησι!
Σε οποιαδηποτε ελληνικο νησι!

Πολλές νησιώτικες καλημέρες! :)

Εvgenia Tr είπε...

ατημέλητη;;; αποκλείεται :))