Κυριακή 20 Μαΐου 2007

Σάββατο ήτανε.. πέρασε

Ήτανε ένα επεισοδιακό Σάββατο.. Έπρεπε για δεύτερη συνεχόμενη μέρα να είμαι κοντά σε μία κολλητούλα.. τράβαγε μεγάλο ζόρι εδώ και μια βδόμάδα λόγω σχέσης και άρχισε να αχνοφαίνεται το τέλος αυτής της συμβίωσης.. Έφτανε ξαφνικά αυτο το όμορφο ταξίδι στο τέλος του..

Όσοι έχουνε σχέση γνωρίζουν τι αγώνες δίνουν καθημερινά για να την κρατήσουν ζωντανή, θερμή και ευχάριστη.. Όσοι είναι μόνοι τους ξέρουν τι σημαίνει ένας χωρισμός.. ξέρουν πως πονάει.. και πως δεν ξεπερνιέται εύκολα..
Εγώ βρίσκομαι στην δεύτερη κατηγορία μάλλον γι' αυτό δεν ήθελα να περάσει το ίδιο και το κολλητάκι μου.. Ήταν (λέω ήταν γιατί δυστυχώς τελείωσε) μία σχέση από τις πιο όμορφες.. από τις πιο ζωντανές.. και δίπλα τους όλοι εμείς οι υπόλοιποι είχαμε γίνει μια τεράστια παρέα.

Δεν θα σταθώ τόσο πολύ σε αυτό.. γιατί ακόμα είναι νωρίς για εικασίες.. Ο χρόνος θα δείξει αν θα ξανα είναι μαζί. Μόνο να.. το μόνο που ήταν τραγικό σε όλο αυτό .. είναι το να ξέρεις ότι ο άνθρωπος που αγαπάς ξαφνικά θέλει να φύγει.. για τους δικούς του λόγους.. για τα δικά του προβλήματα.. ή "θέλω".. και να ξέρεις ότι αυτό ίσως και να ναι το τελευταίο βράδυ που περνάτε μαζί.. Δεν υπάρχει πιο επώδυνο σκαλοπάτι από αυτό.. να πρέπει να το παίξεις άνετη στους άλλους, ότι δεν συμβαίνει τίποτα, και σε εκείνον το ίδιο, αλλά μοναχούλα να είσαι στην ουσία.. και σε δυο μήνες θα κλείνατε 4 χρόνια.. μια σχέση όχι του ενός μήνα αλλά σταθερή, σχέση που πέρασε πολλά, που ξέρεις τον άλλον απ' έξω και ανακατωτά, που έχεις μάθει να κοιμάσαι στην αγκαλιά του. Πως θα κοιμηθεί από δω και πέρα μοναχούλα;..

Θυμάμαι πριν 2 βδομάδες κάνοντας την καθιερωμένη βόλτα μετά το μάθημα του χορού, να σχεδιάζει που θα πάνε διακοπές.. Να σχεδιάζουμε το υπόλοιπο καλοκαίρι -χωρίς άδεια- στην Αττική πως θα περάσει. Όλα ήταν ήσυχα ούτε που φαινότανε κάτι το ανησυχητικό.. Και όμως ξαφνικά όλα αλλάζουν.. μέχρι να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί..

Δεν ξέρω αν η κολλητούλα μου είναι πιο δυνατή ή πιο αδύναμη από μένα.. Ούτε μπορώ να την κάνω να μην πονάει, ή να μην της λείπει .. Εύχομαι μονάχα όλα όπως γίνανε να γίνανε για καλό. Και η ειρωνία της τύχης πέφτει πάλι σε διάφορα μικρά κομματάκια που άρχισαν να ομορφαίνουν και την δική μου ζωή.. Πίστευα ότι αν είσαι κοντά σε μια ευτυχία σίγουρα θα σε διαδεχθεί και σένα μία άλλη.. Από την δική μου μικρή ευτυχία είδα μόνο για λίγο την όψη της.. μόνο που πρέπει να την αφήσω τώρα στην άκρη.. Φιλάκια.. Εύχομαι όλα να είναι για καλό..

3 σχόλια:

iLiAs είπε...

ναι ρε, κρίμα!
Άντε έρχεται το επόμενο!! :)

mirca είπε...

Αστα Ηλία πακετάκι έφαγε το κοριτσάκι μου γαμώτο.. μακάρι όπως είπα όλα να είναι για καλό.

Αν και τα έχουμε περάσει όλοι. Αυτή τη στιγμή δεν ξέρω πως να την βοηθήσω.. Απλά είμαι δίπλα της.

~ z e f i ~ είπε...

Ο χρονος λενε ειναι ο καλητερος γιατρος....κι ομως δεν ειναι ετσι..
παυσιπονακι μονο..μακαρι να μην τελειωναν ποτε τα ομορφα..μακαρι να μην εφευγαν εκεινοι που αγαπαμε..μακαρι να μας καταλαβεναν..μακαρι ..μακαρι..
ποναει πολυ...το ξερω...
καμια λεξη δεν θα αλλαξει ουτε και θα μειωση την απωλεια..
μεινε διπλα της...να ακουμπισει θελει..κι ας μην εχεις την μυρωδια του..