Κι όλα μιλούν για τον έρωτα..

Πρωί πρωί με πήρε τηλ. η φίλη μου η Ι.. για να μου μιλήσει και πάλι για το "βασανάκι της"
-Αφού με χώρισε ρε Ε. γιατί με παίρνει τηλ τώρα, γιατί ασχολείται με το αν είμαι καλά ή όχι; Γιατί ρωτάει τους γύρω του για μένα;
Βρε νταλκά που βάλαμε στο κεφάλι μας πρωί πρωί, σκέφτηκα εγώ.
*
-Βρε κοριτσάκι μου είμαι στο γραφείο αυτή τη στιγμή... τι να σου πρωτο πω; (μου ήρθε να γελάσω με το ναζιάρικο και παραπονιάρικο τόνο της Ι..) για να σε πήρε σε σκέφτεται έστω και λίγο. Πως θα μπορούσες να περάσεις απαρατήρητη με τέτοιο νάζι..

-Έλα σταμάτα.. πες μου την αλήθεια, θέλω να ξέρω. Αφού με χώρισε δεν μου έδωσε ευκαιρία να του μιλήσω. Δεν μπορούσε τις πιέσεις λέει, γιατί τώρα γυρίζει;; εε;;
Κάποιος ήχος ακούστηκε από μέσα , σαν να χτύπησε το κουδούνι της πόρτας μου πέταξε ένα "θα σε πάρω αργότερα" και μου το κλεισε.. Έτσι το ίδιο αναπάντεχα όπως πήρε.

Σίφουνας αυτή η Ι.. τα πάντα στη ζωή της τα ζούσε με πάθος.. Νάζι σε μεγάλο βαθμό και πάθος μαζί.. είναι να μην φοβήθηκε ο άνθρωπος;; Πως θα μπορούσε να κουμαντάρει τον ίδιο του τον εαυτό και την Ι.. μαζί; Όταν πίσω του κρύβεται ένα ολόκληρο παρελθόν, μία ιστορία που είναι σημαντική για τη ζωή του. Πως θα μπορούσε να τα ρίξει όλα στη φωτιά για την Ι.. που ήθελε να τον παρασύρει στη δική της θάλασσας, να τον τρελάνει με τα δικά της φιλιά;
Και η γράμμη έκλεισε. Ούτε καλό μήνα δεν πρόλαβα να της πω..
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΨΥΧΟΥΛΑ ΜΟΥ...

Τελικά όλα στη ζωή γύρω από τον έρωτα γυρνάνε. Εκεί που χαμογελάς, εκεί στο καπάκι πέφτεις και ψυχολογικά. Ζω γύρω από ένα πρόγραμμα πολύ καλά μελετημένο. Είμαι κορίτσι με υποχρεώσεις, και ευθύνες και αρχές θα έλεγα. Έχω τόσα να φροντίσω και άλλα τόσα που πρέπει να σκέφτομαι για τους άλλους..
Μα μου λειψε αυτό το πάθος που άκουσα από την φωνούλα στη γραμμή το πρωί. Μου λειψε αυτή η ταραχή. Έχω όλα τα καλά του Θεού, οικογένεια, φίλους καλούς, εργασία με μέλλον και προοπτική, όνειρα, επιθυμιές αλλά δεν έχω μία αγκαλιά για να χωθώ το βράδυ και να κάτσω να τις εξιστορήσω όλα αυτά που σκέφτομαι, όλα αυτά που μου συμβαίνουν
Μετά από την μεγάλη μου σχέση έβαλα λουκέτο στην καρδιά μου, ένας φόρος τιμής γι' αυτόν τον άνθρωπο, και δεν αφηνόμουν να δεθώ.. να παρασυρθώ.. να νοιώσω.. Και όταν τα ζούσα δεν άφηνα να τον εαυτό μου να το πιστέψει μήπως και είναι προδοσία,μα τώρα πια όλα αυτά μου λείπουν..

Μου λείψε μια αγκαλιά..
Αλήθεια συμβαίνει και σε άλλους ανθρώπους ή μόνο σε μένα που από την πολύ δουλειά έχω σαλέψει.. Μια ανατριχίλα στο κορμί και μετά μια μόνο σκέψη...

Καλό μήνα κοριτσάκι μου και πίστεψε με σε σκέφτεται..

(Ινώ..)