Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια ξανθιά κοπέλα. Ξεχωριστή για την εποχή της.. που ζητούσε να βρει τον έρωτα.. περιπλανόμενη σε έναν κόσμο χωρίς αξία, δίχως στοργή και δύναμη .. ζούσε μονάχα για τα ονειρά της. . όνειρα αληθινά.. πέρα για πέρα μαγικά..
Έκείνη λοιπόν σαν μια νεράιδα εγκλωβισμένη σε μια φυλακή από την απουσία των ανθρώπων.. εξακολουθούσε σαν το πιο όμορφο θλιμένο δειλινό.. να στέκεται εκεί για όλους.. αιώνιο φωτεινό φεγγάρι στις άδειες νύχτες μας.. εκεί λοιπόν στα σκοτάδια της ψυχής, θρινόμενη από τα δάκρυα της αυγής ήξερε ότι πάντα εγώ θα είμαι εκεί για κείνην .. ένας μικρός φάρος στην τρικυμία της ζωής.. εκεί να φωτίζει .. μονάχα για την νεράιδα.. να της υπενθυμίζει ότι την αγαπάω.. όλα καλά θα πάνε γλυκειά μου νεράιδα, μη φοβάσαι μαζί θα τα ξεπεράσουμε
Υ. Γ. έτσι ακριβώς μου είχε γράψει η μία αδερφούλα μου.. σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου.. είμαι πολύ τυχερή που την έχω κοντά μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου