Πέτρος... 1

Ο Πέτρος αχ αυτός ο Πέτρος.. Άγγελος σκέτος η ομορφιά του.. και αυτά τα μάτια του, μάτια σμαράγδια σμιλευτά, διαμάντια στο χρώμα του ουρανού.. Καθαρά κρυστάλλινα, μπορούσες να διακρίνεις μέσα τους την τόση ομορφιά, τον ατελείωτο κόσμο που κρύβανε..

Όταν γελούσε , γελούσε όλος ο κόσμος δίπλα του. Χαμόγελο φυσικό, παιδιάστικο , αθώο. Ολόκληρος άντρας και όμως έκρυβε ένα παιδί μέσα του. Σώμα αρρενωπό και καρδιά μικρού παιδιού, παράξενο ταίριασμα δεν νομίζεις;;
Και όλα αυτά μέσα σε μια εικόνα πολύ χαρακτηριστική, μέσα σε ένα πρόσωπο πολύ ντροπαλό..

Έτσι ακριβώς και η ζωή του, αντάρα έκρυβε στην ψυχή. Μα μανιασμένα φυσούσε, δεν ήθελε να κοπάσει τίποτα.. Δεν έριχνε το κεφάλι.. Πάντα αυτός! Πάντα θα τα κατάφερνε! Είμαι σίγουρη γι’ αυτό.. μέσα μου το πιστεύω!

Η ζωή του όλη δύο ρόδες.. και ο καημός του μαζί. Δύο ρόδες.. χμ.. να σκεφτώ.. ελευθερία μου μυρίζει, άνεμος, απόδραση.. Απόδραση από πού μάτια μου άραγε;; Από που να ήθελε να αποδράσει;;
Γυναίκα δεν μπορούσε να τον κρατήσει, να τον συνετίσει.. μα δεσμεύεται ο άνεμος, μπορείς να του πεις τώρα μην φυσήξεις, μην φέρεις ταραχή;;

Εγώ πλεύρισα αλλού.. χρειάστηκα λιμάνι να ξεκουραστώ.. Εκείνος συνέχισε για καινούργιες περιπέτειες για καινούργιες συγκινήσεις..

Κάπου κάπου τα βράδια όταν κάθομαι στο λιμάνι κι αγναντεύω τον βλέπω να περνά.. Πάντα βιαστικός , ποτέ δεν κάθεται πουθενά.

Κάνε Θεέ μου, πορεία καλή να έχει μπροστά του, στρωτή.. για να ακουμπάνε οι ρόδες καλά στην άσφαλτο. Και να γυρίζει τα βράδια στην οικογένεια του!

*

*
Εικόνα όμορφη μπλέχτηκε χθες στο μυαλό μου, και έπλεξα με τις λέξεις λόγια γλυκά για σένα! Λόγια που δεν ειπώθηκαν λόγια αγαπημένα..
Δρόμο καλό να έχεις καρδιά..